Alternatywa Socjalistyczna Polska sekcja International Socialist Alternative
Ostrzeżenie o treści: nadużycia, zdrada ocalałych
Niniejsze oświadczenie zostało wydane przez Frakcję na rzecz Ochrony, Feminizmu Socjalistycznego i Demokracji Wewnętrznej (FOFSDW), zorganizowaną opozycję wewnątrz International Socialist Alternative (ISA). Została ona zainicjowana przez członków wiodących organów ISA, którzy odkąd zostali uświadomieni o uchybieniach w zakresie ochrony (opisane poniżej), walczyli o przywrócenie silnego przywiązania organizacji do zasad socjalistycznego feminizmu, w słowach i czynach, bez którego nie można zbudować rewolucyjnej organizacji socjalistycznej, która jest potrzebna na całym świecie.
W ciągu ostatniego roku w ISA wybuchł kryzys związany z niepodjęciem przez jedną z naszych sekcji krajowych działań w odpowiedzi na bardzo poważne zarzuty o nadużycia wobec ówczesnego członka, spotęgowany przez działania części naszego międzynarodowego kierownictwa, która to popierała tego typu niewłaściwe postępowania. Podczas gdy niżej podpisani stanowczo sprzeciwiali się takim decyzjom, musimy jednak przyznać publicznie, że to przez naszą Międzynarodówkę doszło do tych uchybień i ogromnych krzywd. W naszym imieniu pragniemy wyrazić nasze szczere i serdeczne przeprosiny dla osób dotkniętych tą sprawą i wszystkich poszkodowanych w tym procesie, a także za niedopuszczalnie długi czas potrzebny na wyciągnięcie tych wniosków.
Potrzeba przeproszenia za wszelkie dodatkowe wyrządzone krzywdy, a także nasze przekonanie, że zdrowa organizacja robotnicza i socjalistyczna nie może się rozwijać poprzez ukrywanie swoich niedociągnięć, są powodami motywującymi nas do wydania niniejszego publicznego oświadczenia. Jednak nieco ponad połowa demokratycznie wybranych członków organów kierowniczych ISA odrzuciła możliwość wydania tego typu szczerego oświadczenia, uznającego uchybienia i wyrażającego skruchę, a tym samym stojące za nim idee: integrację feminizmu socjalistycznego jako nieodłącznej części naszego marksizmu i jego konsekwentne stosowanie w formie podejścia ochronnego wobec ofiar i osób, które przeżyły przemoc ze względu na płeć.
Nieprzestrzeganie zasad feminizmu socjalistycznego
Dochodzenie i jego wynik, odnoszące się do bardzo poważnych i niepokojących zarzutów o nadużycia skierowanych przeciwko czołowemu członkowi jednej z naszych sekcji, zostały potraktowane w sposób sprzeczny z Międzynarodowym Kodeksem Postępowania ISA i nie zastosowały w praktyce naszej analizy dynamiki nadużyć i ucisku ze względu na płeć, a także nie nadały priorytetu dobru osoby skarżącej i ogólnemu bezpieczeństwu w organizacji dla kobiet oraz osób marginalizowanych i uciskanych. W związku z tym to niewłaściwe postępowanie jest czymś więcej niż tylko kwestią błędu proceduralnego; uderza ono w sam rdzeń naszych zasad politycznych.
Kodeks postępowania ISA podkreśla potrzebę przestrzegania przez członków zajmujących stanowiska kierownicze najwyższych standardów postępowania i profesjonalizmu oraz odrzucenia seksizmu. Zamiast tego, pierwotne dochodzenie koncentrowało się na ustaleniu winy „ponad wszelką wątpliwość”, ważąc dowody przeciwko postrzeganemu ryzyku utraty długoletniego członka. Takie podejście jest bezpośrednio sprzeczne z Kodeksem Postępowania ISA, który stanowi:
„Podstawą dla organu kierowniczego podejmującego działania po zakończeniu dochodzenia nie jest to, czy uzyskano „dowód winy”, który sądy wykorzystują do systematycznego dyskredytowania osób, które przeżyły molestowanie i nadużycia każdego dnia, ale na podstawie naszego zaangażowania w ochronę osób i organizacji.”
W tym przypadku zeznania osoby poszkodowanej zostały skutecznie odrzucone, a osoba oskarżona pozostała członkiem naszej organizacji. Jest to nie tylko niedopuszczalne; jest to diametralnie sprzeczne z socjalistycznym podejściem feministycznym, którego wszystkie sekcje ISA zobowiązały się przestrzegać.
Kierownictwo danej sekcji nie poinformowało również organów międzynarodowych w należyty sposób, co utrudniło skorzystanie z szerszego oglądu i pomocy ze strony członków bardziej oddalonych od osoby oskarżonej w tej sprawie. Kiedy decyzja w tej sprawie została zgłoszona szerzej w sekcji i kiedy ów proces został ostatecznie poddany przeglądowi przez struktury międzynarodowe, kluczowe informacje zostały utajnione i należało stoczyć ciężką walkę, aby je zdobyć.
To, wraz z brakiem odpowiednio szybkiej komunikacji z Międzynarodówką w tej sprawie, niepotrzebnie przedłużyło i skomplikowało proces odkrywania i liczenia się z uchybieniami oraz odrzucenia pierwotnych wniosków. Osoba oskarżona ostatecznie zrezygnowała z członkostwa w organizacji trzy miesiące po przekazaniu pierwszych skąpych informacji Międzynarodowej Egzekutywie (IE, część codziennego kierownictwa ISA). Decyzja stwierdzająca, że członkostwo powinno było zostać wycofane po zakończeniu pierwotnego dochodzenia, została formalnie podjęta przez Międzynarodowy Komitet ISA (IC, najwyższy organ ISA między światowymi kongresami) ponad 18 miesięcy po tym, jak zarzuty po raz pierwszy dotarły do organizacji i ponad dziesięć miesięcy po tym, jak sprawa została przekazana międzynarodowym strukturom. To dalsze i niedopuszczalne opóźnienie wynikało z uporczywej obrony pierwotnej decyzji przez kierownictwo danej sekcji i przez część międzynarodowego kierownictwa, pomimo sprzeciwu większości członków IE, którzy nie byli zaangażowani w pierwotne niewłaściwe postępowanie. Sprzeciw ten nie stanowił jednak formalnej większości ze względu na to, że wiodący członkowie bezpośrednio zaangażowani w pierwotną decyzję w sekcji odmówili wycofania się z odpowiednich głosowań dotyczących rozpatrzenia sprawy.
Oczywiste jest, że serii niedopuszczalnych decyzji opisanych powyżej można było całkowicie uniknąć i że wyrządziły one szkody kobietom i poszkodowanym w naszej organizacji jak również wokół niej, a prawdopodobnie także otoczeniu osoby poszkodowanej. To niewłaściwe postępowanie i odmowa rozliczenia się z tego spowodowały ogromny podział w kierownictwie ISA.
Mówienie o swoich doświadczeniach związanych z nadużyciami wymaga ogromnej odwagi i trudności – a naszym obowiązkiem jest zapewnienie, że ich głosy są nie tylko słyszane, ale także szanowane. Głównym czynnikiem motywującym poszkodowanych, którzy odważnie mówią o swojej traumie, jest ochrona innych przed krzywdą. Niezrozumienie tego przez jakikolwiek ruch lewicowy jest brutalnym zaniedbaniem obowiązków. Każdy poważny błąd w zakresie ochrony, zwłaszcza jeśli nie zostanie naprawiony, może stworzyć środowisko, które komplikuje proces zgłaszania się ofiar i osłabia poczucia bezpieczeństwa. Powoduje to również poważne przeszkody w budowaniu jakiejkolwiek organizacji, która aspiruje do bycia naprawdę różnorodną i przyjazną dla wszystkich grup klasy robotniczej.
Od momentu ujawnienia rażących nadużyć traktowaliśmy tę kwestię niezwykle poważnie, ponieważ jak mówi stare motto ruchu robotniczego: krzywda wyrządzona jednemu jest krzywdą wyrządzoną wszystkim. Nasze zobowiązanie do stawania ramię w ramię ze wszystkimi, którzy cierpią z powodu ucisku i wyzysku, jest puste, gdy solidarność ta nie obejmuje tych, którzy zostali skrzywdzeni przez „jednego z naszych”. Zgodnie ze słowami naszego Kodeksu Postępowania, „Budowanie rewolucyjnej partii na rzecz zmian socjalistycznych i szerszego ruchu robotniczego doznaje krzywdy, gdy podziały i uprzedzenia stworzone przez społeczeństwo klasowe znajdują wyraz w naszej własnej organizacji.”
Walka o pociągnięcie do odpowiedzialności
Walczymy o dogłębne i zbiorowe zrozumienie tego, co doprowadziło do tego rażącego uchybienia w przestrzeganiu i wdrażaniu naszych polityk i procedur ochronnych. Ma to kluczowe znaczenie dla dalszych działań. W tym celu potrzebna jest prawdziwa, w pełni świadoma dyskusja z udziałem wszystkich członków ISA, która musi skutkować wyciągnięciem pełnych wniosków oraz działaniem w celu zapewnienia odpowiedzialności na poziomie krajowym i międzynarodowym. Walka o tak fundamentalny przegląd musi również obejmować solidne środki mające na celu wzmocnienie naszych procedur ochronnych, poprawę szkoleń politycznych i wsparcia udzielanego naszym zespołom ochronnym oraz wspieranie nowych, kompleksowych dyskusji na temat nadużyć i przemocy ze względu na płeć na wszystkich szczeblach organizacji. Ze względu na podejście przyjęte do tej pory przez większość kierownictwa ISA, niestety nie jest pewne, czy taki dobrze poinformowany i demokratyczny proces będzie miał miejsce.
Co najważniejsze, osoby odpowiedzialne za to poważne zaniedbanie obowiązku ochrony zarówno nad naszymi członkami, jak i szerszym społeczeństwem, muszą zostać pociągnięte do odpowiedzialności za swoje wykroczenia i szkodliwe decyzje. Zatajenie niewłaściwego postępowania przed międzynarodowym kierownictwem a następnie przed naszym członkostwem, ciągłe bagatelizowanie szkód wyrządzonych ofiarom i wszystkim osobom, które przeżyły przemoc ze względu na płeć wewnątrz i na zewnątrz naszej organizacji, a także odmowa uznania, że takie niewłaściwe postępowanie ma swoje korzenie w braku konsekwentnego feminizmu socjalistycznego, zmusiły nas do utworzenia frakcji. Nie tylko sprzeciwiamy się kursowi obranemu przez kierownictwo większości, ale także doszliśmy do wniosku, że musimy zorganizować się, aby stanowczo rzucić mu wyzwanie za pośrednictwem tej frakcji; gorąco zachęcamy innych członków ISA, którzy sprzeciwiają się działaniom większości, do przyłączenia się do nas w tym przedsięwzięciu.
Chcemy zapewnić wyciągnięcie właściwych wniosków politycznych. Obejmuje to przekazanie członkom ISA, z których wielu do tej pory nie było świadomych sprawy niewłaściwego postępowania, niezbędnej wiedzy na temat sytuacji – oczywiście zgodnie z najwyższymi standardami poufności. Obejmuje to także dogłębną refleksję nad naszymi własnymi słabościami i wcześniejszymi błędami, w celu wyciągnięcia wniosków, jak również konieczność usunięcia z kierownictwa wszystkich osób bezpośrednio odpowiedzialnych za niewłaściwe postępowanie i tuszowanie sprawy. Jeśli ISA wyjdzie z tego z czymś mniej niż pogłębionym zrozumieniem przemocy ze względu na płeć i wzmocnioną praktyką ochrony i feminizmu socjalistycznego, obleje ono fundamentalny test polityczny.
Ponawiamy nasze najgłębsze przeprosiny dla wszystkich osób dotkniętych niewłaściwym postępowaniem w tej sprawie. Dziękujemy osobie poszkodowanej, za zgłoszenie się oraz wyrażamy żal za ból i cierpienie, jakie niewątpliwie przeżyła. Rozumiemy, że same słowa nie mogą cofnąć wyrządzonej krzywdy, ale jesteśmy w pełni zaangażowani w podejmowanie konkretnych kroków, aby zapobiec takim incydentom w przyszłości oraz walkę o to, aby wewnętrzna kultura naszej Międzynarodówki była w pełni zgodna z naszymi silnymi socjalistycznymi, feministycznymi osiągnięciami i zasadami.
Naszym zdaniem niemożliwy jest rozwój lewicowych, socjalistycznych i rewolucyjnych sił bez organicznego połączenia z najważniejszymi elementami dzisiejszego ruchu klasy robotniczej – walczącymi pracownikami i młodzieżą, w których kobiety i osoby queer często odgrywają wiodącą rolę. To nasze aktywne zaangażowanie w globalny ruch feministyczny i ruchy uciśnionych, a także ich wpływ na nas, doprowadziły do poszerzenia naszej marksistowskiej analizy oraz programu, aby w pełni zintegrować szczególny bodziec walk i żądań o wolności od ucisku z naszą ogólną rewolucyjną polityką i programem klasy robotniczej.
Nie możemy i nie zaakceptujemy żadnego podejścia, które w jakikolwiek sposób umniejsza socjalistyczny feminizm i ochronę lub podważa znaczenie walki z uciskiem. Każda organizacja, która twierdzi, że reprezentuje prawdziwy marksizm i walczy o socjalistyczny świat, musi mieć w swoim DNA gruntowne socjalistyczne podejście feministyczne.
Kilka lewicowych, socjalistycznych i rewolucyjnych organizacji nie podjęło działań w oparciu o prawidłowe socjalistyczne feministyczne podstawy, zgodnie z podejściem ochronnym, gdy stanęły w obliczu przypadków przemocy na tle płciowym popełnionych przez jednego z ich członków. Często działo się tak, gdy postrzegana potrzeba utrzymania męskich przywódców była ważniejsza od pryncypialnego podejścia ochronnego, które priorytetowo traktuje budowanie zróżnicowanej organizacji i kierownictwa z korzeniami w najbardziej uciskanych warstwach klasy robotniczej. Jest to dla nas nie do przyjęcia. Walka z uciskiem we wszystkich jego formach nie jest drugorzędna, ale całkowicie spleciona z walką z uciskiem klasowym i wyzyskiem oraz o socjalistyczną zmianę.
Wraz z utworzeniem ISA poczyniliśmy ważne kroki w celu rozliczenia się ze słabymi punktami naszej przeszłości, odbudowania naszej Międzynarodówki na zdrowych marksistowskich podstawach, dalszego wzmacniania naszego zrozumienia i zaangażowania w walkę z uciskiem, co stanowi potężną przeciwwagę wobec wzrostu skrajnej prawicy. Część naszego kierownictwa powróciła do przeszłości o której myśleliśmy, że wszyscy ją porzucili. Być może nawet nigdy jej nie opuściła? Będziemy kontynuować walkę, aby nie tylko zapobiec krokom wstecz, ale także iść naprzód w oparciu o solidny rewolucyjny feminizm socjalistyczny. Wymaga to zdecydowanej korekty kursu w stosunku do podejścia przyjętego przez część kierownictwa ISA, które pozwoliło na to niewłaściwe postępowanie. Nie zadowolimy się niczym mniej, ponieważ imperatyw naprawienia tej sytuacji jest fundamentalną kwestią zasad dla rewolucyjnej Międzynarodówki. Bez tego nie ma szans na zbudowanie prawdziwie rewolucyjnej socjalistycznej Międzynarodówki, zaangażowanej w walkę z każdą formą ucisku.
Kiedy kultura nadużyć i przemocy ze względu na płeć jest utrwalana przez tych, którzy są lewicowi i radykalni oraz tych, którzy twierdzą, że sprzeciwiają się uciskowi, powoduje to jeszcze głębsze szkody. Wyciągając bolesne wnioski z tej szokującej porażki, nie możemy stracić z oczu żadnej osoby bezpośrednio poszkodowanej. Wzywamy wszystkich do powstrzymania się od publicznego udostępniania informacji na temat tej sprawy lub spekulowania na temat konkretnych szczegółów, które mogłyby zidentyfikować osoby dotknięte tym niewłaściwym postępowaniem.
Wydane 18 kwietnia 2024 r. przez:
Frakcję na rzecz Ochrony, Feminizmu Socjalistycznego i Demokracji Wewnętrznej, która jak dotąd obejmuje kierownictwa sekcji ISA w Irlandii, Belgii, Austrii, a także grupy i osoby indywidualne wśród członków ISA w Brazylii, Afryce Południowej, Anglii/Walii/Szkocji, Indiach, Meksyku, Stanach Zjednoczonych, Wybrzeżu Kości Słoniowej, Polsce, Rosji, Kolumbii, Holandii, Szwecji, Hiszpanii, Czechach i Tunezji.
