Razem otwiera się na SLD; Potrzebujemy klasowej i bojowej lewicy!

Komentarz Alternatywy Socjalistycznej

Pod presją niezadowalającego wyniku w wyborach samorządowych zarząd Razem wykonał ruch, który ciężko postrzegać inaczej niż polityczny zygzak. Partia wyciągnęła rękę do SLD, formacji której krytyka była jednym z fundamentów założycielskich „innej polityki” Razem. Krytyka „dorobku” SLD w postaci kapitulacji a następnie aktywnego współudziału w neoliberalizmie i imperializmie, była ważnym elementem skłaniającym kilkutysięczną warstwę młodej lewicy do zasilenia szeregów Razem w 2015. Naturalnie, że najnowszy zwrot wzbudzi wiele frustracji w partii, a może i nawet falę odejść najbardziej idealistycznych działaczy.

Fundamentalnym problemem kierownictwa jest naszym zdaniem sięgający głębiej generalny brak klasowego podejścia, zbytnie opieranie się na elektoralizmie i niecierpliwa maniera dostania się do „mainstreamu” za wszelką cenę.

Rolą partii lewicowej powinno być mobilizowanie klasy robotniczej w jej walkach i pomoc w formułowaniu programu i taktyki potrzebnych do realizacji jej żądań. Nie powinna się też obawiać, że „radykalny program” będzie ją utrzymywał w mniejszości, więc konieczne są oportunistyczne zwroty w kierunku partii kapitalistycznych. Przykładem do przestudiowania przez socjalistów jest grecka Syriza. Formacja ta znajdowała się na marginesie wyborczym, jednak kryzys greckiego kapitalizmu i kompromitacja politycznej reprezentacji klasy panującej stworzył sytuację próżni politycznej. Syrizie udało się wypełnić tę próżnię i w przeciągu miesięcy stała się partią rządzącą krajem. Sukces zawdzięczała postulatom odmowy spłaty długu, nacjonalizacji banków i powstrzymania brutalnych cięć. Niestety kierownictwo Syrizy nigdy nie traktowało tych postulatów konsekwentnie. Brak pełnego socjalistycznego programu i strategii walki z kapitalizmem zaowocował sromotną klęską i kapitulacją przed europejskim kapitalizmem. Przykład ten pokazuje dwie rzeczy — śmiała lewica może odegrać kluczową rolę i wypełnić próżnię polityczną, oraz że brak programu i metod zerwania z kapitalizmem poskutkuje szybką zdradą interesów klasy robotniczej, zwłaszcza w erze kryzysu kapitalizmu.

Krok Razem w kierunku SLD jest krokiem desperacji, błędną odpowiedzią na prawdziwy problem: konieczności reorganizacji lewicy. Zarówno przeszłe jak i nadchodzące walki raz za razem będą udowadniać potrzebę lewicowej alternatywy. Naszym zdaniem najlepszą szansą na realizację takiej formacji jest reorganizacja wokół walki – walki pracownicze i demokratyczne (jak prawa kobiet) będą potrzebowały konsekwentnej klasowej reprezentacji politycznej. Taka formacja, czy nowa partia mogłaby przyjąć federacyjną, demokratyczną strukturę pozwalajacą na poważną dyskusję o programie i strategii, w której byłoby także miejsce dla głosu rewolucyjnych socjalistów (co niestety nie ma miejsca w istniejących partiach). Dynamika nadchodzących walk postawi również na porządku dnia rolę zorganizowanych ludzi pracy – ogromna rola jaką może potencjalnie odegrać masowy związek OPZZ, mogłaby postawić go w sercu walki o nową lewicową formację (oczywiście szukając jednocześnie sojuszników w szerszej klasie robotniczej, w tym IP i częściach Forum ZZ).

Problemem zwrotu Zarządu Razem jest też sposób podjęcia i ogłoszenia decyzji. Wydawałoby się, że taka fundamentalna dla wielu członków decyzja powinna zostać podjęta w wyniku dyskusji Rady Krajowej, albo i nawet ogólnokrajowych konsultacji członkowskich. Tak się jednak nie stało. Wiemy że w Razem jest wciąż wielu ludzi chcących bojowej partii lewicowej – to może być dla was ostatni dzwonek aby zawalczyć o taką partię wewnątrz Razem.

Jednocześnie rozumiemy osoby, które opuszczą partię i jeśli Waszym celem jest budowa socjalistycznej lewicy w Polsce i na świecie, zapraszamy do dyskusji, współpracy i członkostwa w Alternatywnie Socjalistycznej i Komitecie na rzecz Międzynarodówki Robotniczej.