Alternatywa Socjalistyczna Polska sekcja International Socialist Alternative
1. Na całym świecie kobiety walczą z przemocą, dyskryminacją i opresją. Wzrasta świadomość, że system kapitalistyczny żywi się opresją i ją tworzy. Musimy powstać i wzajemnie wspierać się w walce we wszystkich krajach. Podążając śladami socjalistycznej pionierki Róży Luksemburg i bohaterki obywatelskiego sprzeciwu Rosy Parks, my, które organizujemy się w sieci ROSA, jesteśmy socjalistycznymi feministkami i chcemy przyczynić się do oddolnej mobilizacji przeciwko systemowi kapitalistycznemu i do międzynarodowej walki z uciskiem kobiet.
2. Kobiety pracujące są mocno wyzyskiwane przez kapitalizm. Kobiety zarabiają 24% mniej niż mężczyźni na całym świecie. Wykonują ponad 75% nieodpłatnej pracy domowej. Kobiety stanowią większość dzisiejszych ubogich. Jedna na trzy kobiety na świecie doświadczyła w swoim życiu jakiegoś rodzaju przemocy fizycznej lub seksualnej. Ale nie musi tak być!
3. W Ameryce Łacińskiej i Rosji, na przykład, ogromna epidemia kobietobójstwa stała się widoczna i zwalczana przez rosnący ruch feministyczny. Kontrola nad ciałami kobiet rozciąga się od rządów narzucających kodeksy ubioru, poprzez ograniczenia prawa do podejmowania własnych decyzji dotyczących ciąży lub rodzicielstwa, aż po sprawowanie władzy poprzez gwałt i molestowanie seksualne. Dławiący, przestarzały pogląd na seksualność stygmatyzuje wszystko, co jest poza lub różni się od normy heteroseksualnej. Wszyscy cierpimy z tego powodu w taki czy inny sposób. Role płciowe we współczesnym społeczeństwie uczą mężczyzn od samego początku zajmowania większej przestrzeni, a kobiety większej bierności.
4. Łączymy siły i stajemy się silne w naszym wspólnym głosie, wściekamy się, żądamy kontroli nad własnym ciałem. Walki kobiet odniosły w ciągu ostatnich kilku lat kilka ważnych zwycięstw, jak np. zbiorowe walki takie jak #MeToo, Ni Una Menos i inne, które podniosły świadomość przeciwko molestowaniu seksualnemu – prowadząc do bardziej rygorystycznych przepisów i programów działań związków zawodowych w niektórych krajach. Strajki pracowników w McDonalds i Google w tej sprawie miały kluczowe znaczenie dla pokazania, jak możemy wygrać. Gdzie indziej nastąpił postęp, jak na przykład wprowadzenie prawa do aborcji lub zniesienie przepisów dotyczących małżeństwa z gwałcicielem.
5. Ale jak tylko ruch ostygnie, opresja znów się nasili. Przykładem mogą być sądy zwalniające sprawców i przenoszące osąd na ofiary gwałtu. Projekt ustawy o małżeństwie z gwałcicielem, jest ponownie dyskutowany w tureckim parlamencie po tym, jak został zepchnięty przez ruch w 2016 roku. Armie nadal stosują gwałt jako broń wojenną.
6. Kapitaliści czerpią ogromne zyski z wyzysku pracy i szczególnego ucisku kobiet pracujących na gorszych warunkach i przy niższych zarobkach. Rządy obcinają państwo opiekuńcze sprowadzając je na kolana, podczas gdy bogaci i machiny wojenne pływają w pieniądzach. Ludzie u władzy świadomie promują seksizm, rasizm i opresję LGBTQ+, aby nastawić różne grupy przeciwko sobie. Nawet w krajach, które były „postępowymi” prekursorami na świecie, następują kroki w tył zarówno w kwestii rosnących różnic klasowych, jak i równości płci. Jest to nieodłącznie związane z systemem.
7. Kapitalizm musi zostać zniesiony. Jest to system, który wykorzystuje i powiela patriarchalny ucisk płciowy i hetero-normatywność na co dzień, dając zwłaszcza kobietom i osobom LGBTQ+ niższe zarobki i gorsze warunki pracy. Kapitalizm jako system opiera się na ogromnych nierównościach i zniszczeniach; trwa kryzys gospodarczy. W tym momencie ogromne sumy pieniędzy wydawane są na wojny handlowe, aby zdecydować, która globalna władza będzie kontrolowała rynek światowy, która władza imperialistyczna będzie miała więcej miejsca na uczynienie biednych ludzi jeszcze biedniejszymi niszcząc naturę i prawa rdzennych mieszkańców. W wyniku tej walki o władzę rozpoczynają się wojny, po których następuje śmierć, cierpienie i strumienie uchodźców. A cały czas kapitalizm przybliża nas do całkowitej katastrofy klimatycznej, kontynuując bezwzględne plądrowanie świata przyrody i emitowanie coraz większej ilości gazów cieplarnianych.
8. Kapitalistyczne społeczeństwo nie byłoby w stanie funkcjonować bez ogromnej liczby godzin spędzonych na nieodpłatnej pracy kobiet w gospodarstwie domowym. Wiele z tych prac można by wykonywać wydajniej i bardziej ekologicznie, organizując je zbiorowo w służbach publicznych, zdejmując ciężar głównie z barków kobiet.
9. W 2019 r. w wielu krajach miały miejsce powstania przeciwko oszczędnościom, systematycznym nierównościom i korupcji, a kobiety często były w nich zarówno zorganizowane, jak i dominujące. Niektóre sprawozdania podają, że kobiety stanowiły dwie trzecie protestujących w Sudanie i ponad 40 % okupujących place w Iraku. Feminizm był punktem zwrotnym i pogłębił powstanie w Libanie. Chilijski feministyczny rap przeciwko gwałtom i państwu rozprzestrzenił się na świat.
10. W wielu przypadkach siły państwa stosują przemoc: gwałt czy oślepianie ludzi gumową amunicją, by tłumić powstania. MA to miejsce gdyż państwo chroni nie tylko neoliberalizm, ale całą kapitalistyczną gospodarkę i społeczeństwo klasowe. Niektóre kraje są przesiąknięte korupcją, uciskiem narodowym i sekciarstwem religijnym umożliwiającym rządzenie przez dzielenie, podczas gdy tzw. demokratyczne kraje prowadzą cięcia i prywatyzację w ochronie zdrowia i edukacji co uderza w jakość życia kobiet i ludzi pracy.
11. Postaci takie jak prezydent USA Donald Trump czy prezydent Brazylii Jair Bolsonaro przyczynili się do sprowokowania masowego oburzenia i ruchów społecznych przeciwko ich seksistowskiemu zachowaniu. Jednakże ich ataki na kobiety obliczone na zyskanie poparcia wśród wąskiej konserwatywnej sekcji populacji są znakiem słabości nie siły. Masowe ruchy mogą obalić te reżimy. Nie jest też prawdą, że panuje szerokie poparcie dla ich bigoterii. Generalnie, większość ludzi na całym świecie jest rozgniewana niezdolnością kapitalizmu do zapewnienia godnego poziomu życia i coraz więcej ludzi wspiera lewicowe, a nawet socjalistyczne postulaty. Nie było stabilnej siły politycznej, która byłaby w stanie dać wyraz temu gniewowi, co pozwoliło prawicowym populistom lub reakcjonistom wypełnić w niektórych przypadkach próżnię. Zapewnienie odpowiedzi i drogi naprzód jest jednym z zadań światowego ruchu kobiet w ogóle, a socjalistycznych feministek w szczególności.
ROSA walczy o demokratyczny socjalizm, co oznacza:
-Płace za którą można godnie przeżyć, porządne umowy o pracę i gwarantowane godziny pracy – prawo do pełnego etatu. Zniesienie dyskryminacji płacowej i różnicy płacowej między płciami przez podwyższenie niskich płac – różnica powinna być pokryta z zysków firm, nie z płacy mężczyzn!
-Redukcja czasu pracy bez zmniejszania płacy. Poprawiłoby to stan zdrowia publicznego i równości oraz rozdzieliłoby pracę pomiędzy wszystkich jej poszukujących. Zatrudnienie musi być stabilne.
-Świadczenia socjalne dla wszystkich. Ubezpieczenia społeczne, urlopy rodzicielskie i emerytury na których można polegać.
– Społeczeństwo powinno odpowiadać za dobry stan ochrony zdrowia, darmową edukację i opiekę nad dziećmi, godną starość, łatwy i tani dostęp do podstawowych potrzeb jak woda, środki higieniczne, ogrzewanie czy energia elektryczna. Rodzina nie powinna być źródłem nierówności. Potrzebujemy zmiany która zaczyna się teraz, ale będzie potrzebowała transformacji całego społeczeństwa by się ziścić.
-Publiczne mieszkalnictwo dobrej jakości i dostępne cenowo; bezpłatny, ekologiczny i bezpieczny transport publiczny – nie możemy polegać na sektorze prywatnym!
-Stop uprzedmiotowieniu kobiet, walczmy o autonomię cielesną i prawo wyboru. Przeciwko handlowi ludźmi i wyzyskowi seksualnemu we wszystkich formach.
-Walka przeciwko molestowaniu seksualnemu, przemocy płciowej i uprzedmiotowieniu musi sięgnąć wszystkich sfer społeczeństwa – od edukacji seksualnej w szkołach, przez specjalne szkolenia dla pracowników socjalnych, pracowników ochrony zdrowia, policji, sądów i związków zawodowych.
– Precz ze wszystkimi patriarchalnymi prawami i dyskryminacją ze względu na płeć – o zniesienie sądów religijnych i o oddzielenie religii i państwa. Klasa robotnicza, w tym kobiety, związki zawodowe i organizacje społeczne powinny sprawować demokratyczna kontrolę nad sądami i policją by zapewnić autentyczną sprawiedliwość.
-Korporacje międzynarodowe, finansjera i banki muszą stać się kolektywną własnością społeczeństwa i kontrolowane demokratycznie przez klasę robotniczą
– Społeczeństwo powinno być demokratycznie zarządzane na wszystkich poziomach przez wybieranych przedstawicieli bez przywilejów i z pełną przejrzystością.
-Kompletna transformacja społeczeństwa. Przejęcie zasobów kluczowych sektorów gospodarki, w tym banków i wielkich firm, w ręce społeczeństwa, by stworzyć gospodarkę wolną od emisji gazów cieplarnianych, biedy i wszelkiego ucisku.
-O socjalistyczny świat działający na rzecz pokoju i dobrobytu przeciwko hierarchii i uciskowi. Pozwólmy ludziom żyć w harmonii ze sobą, ekosystemami, fauną i naturą jako taką. W socjalistycznym świecie będziemy mogli się rozwijać jako ludzie, wolni o ograniczających ról płciowych i ucisku seksualnego.
12. Jest jasne, że liberalne feministyczne koncepcje wprowadzenia większej liczby kobiet do parlamentów i zarządów są kompletnym ślepym zaułkiem. Kobiece liderki, takie jak Theresa May w Wielkiej Brytanii, Angela Merkel w Niemczech i Christine Lagarde jako szefowa MFW, popierały brutalne oszczędności, które szkodzą życiu, szansom i prawom kobiet z klasy robotniczej. Musimy zmienić system, aby osiągnąć prawdziwą równość, a nie tylko dodawać więcej kobiet na stanowiska w klasie wyzyskiwaczy. Walka o prawdziwą zmianę systemu wymaga, by ludzie pracujący wszystkich płci jednoczyli się i walczyli o poprawę życia nas wszystkich.
13. ROSA działa na rzecz walczących kobiet, LGBTQ+ i ruchów robotniczych; stawia na czele socjalistyczny feminizm i anty-rasizm. Każda forma seksizmu czy uprzedzeń dzieli klasę pracującą, osłabia walkę i musi być stanowczo zwalczana. Socjalistyczny feminizm obejmuje pracowników wszystkich płci – wspólne walki i dyskusje podniosą świadomość.
14. W czasie strajku musimy się upewnić, że uderzamy w system tam, gdzie ma on największy wpływ – zatrzymując produkcję i tym samym zyski. Wielkie korporacje mają realną władzę nad społeczeństwem i właśnie temu musimy stawić czoła.
15. Klasa robotnicza ma wyjątkową i potężną pozycję, ponieważ jesteśmy w centrum produkcji. Wycofanie naszej siły roboczej poprzez strajki i inne formy walki może wyzwolić te potęgę, paraliżując całe państwa. Przez klasę pracującą rozumiemy wszystkich tych, którzy muszą szukać płatnej pracy (w gospodarce formalnej, jak również w sektorze nieformalnym) jako jedynego źródła dochodu, w tym ich rodziny.
16. Strajki powstrzymujące gospodarkę to nie koniec. Tam, gdzie mają miejsce masowe ruchy i strajki, musimy przystąpić do budowania komitetów, w których ludzie będą uczestniczyć w podejmowaniu decyzji o tym, jak kierować nie tylko samym ruchem, ale całym społeczeństwem, budując w ten sposób wyzwanie dla władzy politycznej państwa.
17. Tradycja Międzynarodowego Dnia Kobiet 8 marca obejmuje Rewolucję Rosyjską, która rozpoczęła się w tym dniu, gdy zastrajkowały kobiety pracujące w przemyśle włókienniczym. Doprowadziło to następnie do rewolucji, w której władzę przejęła klasa robotnicza w październiku 1917 roku.
18. Dziś internacjonalizm i walki kobiet rozprzestrzeniają się na całym świecie. Międzynarodowy socjalistyczny feminizm będzie wzrastał i łączył się z walkami robotniczymi, antyrasistowskimi i klimatycznymi. Z klasą robotniczą na czele, stanie się on siłą nie do powstrzymania.
-Protestujmy na całym świecie w Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca. O masowe walki i strajki w szkołach i miejscach pracy gdzie to tylko możliwe.
-O demokratyczne, bojowe związki zawodowe, walczące o prawa kobiet każdego dnia roku.
-Budujmy socjalistyczne-feministyczne komitety w szkołach, miejscach pracy i społecznościach lokalnych gdziekolwiek pojawiają się problemy i walka.
-Budujmy kampanie obronne przed atakami prawicowych ekstremistów, reakcyjnych band, religijnych fundamentalistów i przemocy państwa.
-Pracujmy na rzecz formowania nowych partii politycznych jako narzędzia do zjednoczenia klasy robotniczej i wszystkich uciskanych; partii walczących o socjalistyczny program i obalenie kapitalizmu.
21.02.2020
