Alternatywa Socjalistyczna Polska sekcja International Socialist Alternative
Przygotujmy się do 24-godzinnego strajku generalnego ochrony zdrowia!
Budujmy poparcie dla strajku solidarnościowego całego sektora publicznego!
treść ulotki Allternatywy Socjalistycznej rozdawanej podczas demonstracji pracowników ochrony zdrowia w Warszawie 11.09.2021
Walka pracowników ochrony zdrowa staje się coraz bardziej intensywna – dziesięciolecia niespełnianych postulatów pracowniczych, niedofinansowania, deregulacji i prywatyzacji skumulowały się i wybuchły z całą siłą podczas historycznej pandemii i obnażyły niezdolność kapitalizmu do zapewnienia nam ochrony zdrowia na jaką zasługujemy. Podczas pandemii ochrona zdrowia okazała się bez niespodzianki jednym z najbardziej kluczowych ogniw pozwalających na funkcjonowanie społeczeństwa. Pracownicy ochrony zdrowia są na czele walk w wielu krajach Europy i świata; Polscy pracownicy nie są w tej kwestii w tyle – zasługujemy na godne warunki pracy a pacjenci na publiczną ochronę zdrowia najwyższej jakości!
Poszczególne grupy pracownicze w ochronie zdrowia walczyły od lat, intensyfikując w ostatnim okresie swoje działania. Pielęgniarki są w trakcie sporów zbiorowych w całym kraju w związku z niedostatecznym zatrudnieniem, niskimi płacami i nieznośnymi warunkami pracy. Lekarze rezydenci organizują kolejne protesty przeciwko niedostatecznemu finansowaniu ochrony zdrowia i biurokratycznym absurdom pożerającym środki i czas, które mogłyby być przeznaczone na leczenie ludzi. Ratownicy medyczni wciąż zmagają się ze skandalicznymi warunkami zatrudnienia i żądają samorządu pracowniczego oraz nacjonalizacji ratownictwa, tak by stało się publiczną służbą z godnymi płacami i warunkami pracy. Odejścia z pracy całych grup ratowników przyciśniętych do ściany okazały się de facto strajkiem, który pokazał w jak dramatycznej kondycji jest ratownictwo i jak kluczowa jest to praca. Liczne inne grupy jak fizjoterapeuci, technicy, diagności, personel pomocniczy wysuwają długą listę postulatów ekonomicznych i organizacyjnych.
Niestety nawracającym problemem ubiegłych lat były podziały wśród pracowników, brak wspólnej walki i partykularyzmy zawodowe, co było na rękę władzy mogącej łatwo podzielić pracowników. Teraz widzimy szansę na pokonanie tej trudności – utworzenie Ogólnopolskiego Komitetu Protestacyjno-Strajkowego Ochrony Zdrowia jest krokiem w kierunku skutecznej wspólnej walki i budowania prawdziwej między-zawodowej i międzybranżowej solidarności.
Tylko zjednoczeni możemy wygrać !
Czas na przygotowania do strajku generalnego w ochronie zdrowia. Historyczne zjednoczenie pracowników ochrony zdrowia może być szansą, na to żeby Komitet Protestacyjno-strajkowy rozpoczął przygotowania do 24 godzinnego strajku generalnego. Taka mobilizacja może potrzebować poważnych przygotowań – przede wszystkim zjednoczenia wszystkich pracowników na poziomie poszczególnych placówek, stworzenia w nich przez szeregowych pracowników i związkowców demokratycznych komitetów strajkowych, oraz strategii eskalacji walk – tak by pracownicy mogli poczuć siłę swojej mobilizacji, począwszy od lokalnych czy regionalnych strajków rotacyjnych, skończywszy na 24 godzinnym strajku generalnym!
Oczywiście strajk w ochronie zdrowia musi być przygotowany ze szczególną uwagą o dobro pacjentów podczas jego trwania. Dlatego istotne jest budowanie wsparcia i działań solidarnościowych całej klasy pracującej, a zwłaszcza tych pracujących w sektorze publicznym. Wiele organizacji związkowych z sektora publicznego z zakładów pracy innych niż ochrona zdrowia już poparły np. strajk pielęgniarek. Dodajmy, że w sektorze publicznym również jest dużo gniewu i protestów ze względu na zamrożone płace, złe zarządzanie czy szkodliwe działania władzy politycznej (np. w edukacji). Czas przejść od słów do czynów, przygotowujmy działania solidarnościowe, w tym przygotowania do strajku generalnego całego sektora publicznego!
Domagamy się spełnienia wszystkich żądań sformułowanych wspólnie przez Ogólnopolski Komitet Protestacyjno-strajkowy Ochrony Zdrowia!
Ponadto postulujemy:
• Uspołecznienie uprzednio sprywatyzowanych lub outsourcingowanych części ochrony zdrowia
• Nacjonalizacja przemysłu medycznego i farmaceutycznego pod kontrolą pracowniczą
• Dość koszyków i limitów – zamiast NFZ centralne finansowanie ochrony zdrowia oparte na konsultacjach samorządu pracowniczego, komitetów pacjenckich i środowiska nauk medycznych
• Ochrona zdrowia powinna być priorytetem, jako część socjalistycznego społeczeństwa z demokratycznie planowaną gospodarką opartą o publiczną własność zasobów i środków produkcji
