Alternatywa Socjalistyczna Polska sekcja International Socialist Alternative
Buduj międzynarodową socjalistyczno-feministyczną solidarność z rosnącym ruchem przeciwko przemocy ze względu na płeć i przemocy państwowej!
ISA i ROSA Międzynarodowe Feministki Socjalistyczne
Zabójstwo Zhiny (Mahsy) Amini, młodej Kurdyjki, przez „policję moralności” w Iranie sprowokowało nowy, śmiały i wybuchowy ruch od dołu, kwestionujący rządy mułłów i reżim, podczas gdy prezydent Raisi jest witany na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ w Nowym Jorku! Solidaryzujemy się ze wszystkimi odważnymi kobietami, pracownikami i młodzieżą, którzy ryzykują życiem, wychodząc na ulice z okrzykami „Śmierć dyktatorowi”, „Śmierć ciemiężcy – czy to szachowi, czy przywódcy religijnemu” oraz „Kobiety, życie, wolność”. Żadne słowa nie są w stanie opisać smutku i gniewu, które są obecne w naszych umysłach i sercach. Musimy przekształcić ten smutek i gniew w skoordynowane działania w solidarności z naszymi siostrami i braćmi w Iranie, Kurdystanie i całym regionie. Składając nasze najgłębsze kondolencje rodzinie, krewnym i przyjaciołom Zhiny, my jako ISA i ROSA international pomożemy zorganizować i poszerzyć tego typu międzynarodowe protesty i akcje.
Zhina została pobita przez brutalnych agentów reżimu i zmarła po trzech dniach przebywania w śpiączce. Kobiety w Iranie są codziennie aresztowane i bite za sposób ubierania się. Jest to przykład brutalnej przemocy państwowej i tego, jak jest ona powiązana z głęboko zakorzenioną mizoginią i kobietobójstwem. Dlatego też pierwszą myślą wielu osób było: to mogłam być ja, moja córka, siostra lub przyjaciółka. Bycie nękanym lub gwałconym na ulicy za bycie kobietą przez religijnych mężczyzn, „policję moralności” lub innych jest dobrze znanym doświadczeniem w każdej sferze publicznej i prywatnej. Kiedy już zostaniesz aresztowana, nigdy nie wiesz, co się z tobą stanie. To nie pierwszy raz, kiedy kobiety zostały zabite podczas zatrzymania lub w wyniku tortur. W całej swojej historii morderczy reżim rozpaczliwie próbował ukryć te morderstwa jako ataki serca, samobójstwa itp. Tym razem jednak doprowadziło to do powszechnych protestów w różnych formach – od strajków okupacyjnych po akcje strajkowe, od demonstracji na uniwersytetach po akcje przed siedzibami policji.
Zabójstwo Zhiny nie było wypadkiem ani wynikiem błędu pojedynczych policjantów. To morderstwo jest kontynuacją systematycznej, mizoginistycznej i represyjnej polityki, którą islamski reżim przyjął od momentu dojścia do władzy. Przez ponad cztery dekady kobiety i grupy uciskane, takie jak Kurdowie, płaciły wysoką cenę swoimi ciałami i życiem w obronie najbardziej podstawowych praw człowieka. Sprzeciwiając się obowiązkowemu hidżabowi, niektóre z nich regularnie ryzykują życiem, aby domagać się wolności wyboru w kwestii swojego ciała. Reżim stara się teraz złamać ten ruch i trwającą akcję strajkową. Na przykład w regionach kurdyjskich uciekł się do masowych represji, a nawet zabójstw podczas demonstracji. Ale powszechnego i głębokiego gniewu ludzi nie da się w tym momencie uciszyć. Życie Zhiny zostało odebrane w sytuacji, w której reżim znajduje się w samym środku wielu kryzysów – inflacji, rosnącego ubóstwa i gwałtownie rosnących cen, z których wszystkie jeszcze mocniej dotykają kobiety. Mułłowie przeżywają głęboki kryzys legitymizacji, ryzykując swoje rządy na każdym kroku, co widzieliśmy przez cały czas trwania pandemii z rosnącymi falami protestów i akcjami strajkowymi od nauczycieli po pracowników naftowych, od pielęgniarek po kierowców autobusów. Ludzie mają dość – i po raz kolejny to kobiety, na przykład kurdyjskie kobiety i młodzież, są na czele walki o zakończenie rządów tych islamskich morderców. To one zawsze podejmowały pierwsze kroki w budowaniu ruchu na rzecz własnych praw, jak również wyzwolenia klasy robotniczej, przewodząc ruchowi rewolucyjnemu ponad 40 lat temu, który został zdradzony i skradziony.
Reżim doskonale zdaje sobie sprawę z tej siły, próbując w ostatnich tygodniach i miesiącach coraz brutalniej tłumić kobiety, osoby LGBTQI+ i młodzież, czego przykładem jest przerażający wyrok śmierci na Zahre Sedighi i Elham Choobdar. Ale ruch ten ma teraz potencjał, by rozprzestrzenić się jeszcze bardziej na cały kraj i cały region; jak wiemy, kobiety odegrały kluczową rolę w ostatnich powstaniach od Libanu po Irak. Kobiety zdejmują hidżab nie tylko w rodzinnym mieście i regionie Zhiny, ale w protestach, które rozprzestrzeniły się na Teheran i Isfahan, a także na Irak. Siły bezpieczeństwa groziły rodzinie, że pochowają córkę w nocy, ale oni się oparli i ceremonia przerodziła się w głośny protest, który zapoczątkował tę falę. Na tablicy grobu Zhiny napisano w języku kurdyjskim: „Zhina, nie umierasz, twoje imię staje się kodem”.
Walka przeciwko obowiązkowemu hidżabowi i islamskim kodom ubioru jest głęboko powiązana z walką przeciwko całemu reżimowi i systemowi kapitalistycznemu w Iranie i na świecie. Jak widzimy na całym świecie, w czasach kryzysu rządzący muszą jeszcze bardziej kontrolować ciała i życie kobiet. Irański reżim potrzebuje brutalnej opresji kobiet poprzez prawa religijne i przemoc, aby utrzymać role płciowe i masowy wyzysk kobiet w domu. Podczas gdy zachodni politycy, imperializm amerykański itp. próbują wykorzystać śmierć Zhiny do swoich celów, jest całkowicie jasne, że tym siłom nie można ufać. Nasze życie i ciała są kontrolowane poprzez kody ubioru i ograniczenia aborcyjne, poprzez eksplozję przemocy ze względu na płeć i kobietobójstwo, poprzez ubóstwo i głód. Siły imperialistyczne rzuciły cały region w wir wojny i zniszczenia, zagrażając życiu kobiet poprzez przyczynienie się do powstania prawicowych sił islamskich, takich jak w Afganistanie, Iraku czy Syrii, ale także poprzez sankcje w Iranie, które nie dotykają super bogatych mułłów, ale klasę robotniczą i biednych, a w szczególności kobiety. Wszystkie te mocarstwa ulegają również władcom arcyreakcyjnego reżimu saudyjskiego, którego traktowanie kobiet jest równie obrzydliwe – na przykład właśnie wydali oni kilkudziesięcioletnie wyroki więzienia dla aktywistek tylko za to, że zamieściły swoje opinie w mediach społecznościowych. Te siły nie są zainteresowane prawdziwą wolnością i wyzwoleniem mas. Dlatego też tylko dzięki sile kobiet, pracowników, wszystkich uciskanych i biednych w Iranie oraz ich niezależnym działaniom i organizacjom, reżim może zostać obalony.
Aby domagać się, by mordercy Zhiny otrzymali zasłużoną karę, musimy podjąć walkę z całym reżimem. Walczcie o zniesienie obowiązkowego hidżabu i o prawo kobiet do noszenia tego, co chcą, koniec wszystkich mizoginistycznych zasad i praw oraz wszelkich form dyskryminacji uciskanych grup i mniejszości. Musimy walczyć o prawo do protestów i organizacji, o uwolnienie wszystkich więźniów politycznych. O godne życie, bezpieczeństwo, miejsca pracy i płace – niezależność dla kobiet w każdym aspekcie ich życia. Te żądania stoją w ostrej sprzeczności z programem i potrzebami reżimu. Mamy głębokie przekonanie, że te żądania zostaną osiągnięte dzięki jedności, solidarności i niezależnej walce klasy robotniczej z kobietami i uciśnionymi na czele.
Taka walka ma potencjał, aby podjąć walkę z głęboko zakorzenionym seksizmem, przemocą i dyskryminacją. Reżim zawsze wykorzystywał brutalną dyskryminację Kurdów, jak również innych mniejszości, aby dzielić i rządzić. Kurdyjski ruch robotniczy i radykalny ruch kobiet oraz jego bojowość stanowią zatem dla nich bardzo szczególne zagrożenie. Dlatego wezwanie do strajku, które wyszło od kurdyjskich organizacji robotniczych, musi zostać podjęte przez cały ruch irańskiej klasy robotniczej. Trzeba je poszerzyć, by budować komitety akcji we wszystkich szkołach, uniwersytetach, miejscach pracy i dzielnicach. Pokazanie, że irańskiego ruchu robotniczego nie można oddzielić od walki wszystkich uciśnionych – jest to ta sama walka z tym samym wrogiem. Ten rodzaj solidarności jest niezbędny do przezwyciężenia podziałów narodowych i etnicznych, a także dyskryminacji i przemocy ze względu na płeć. To samo dotyczy międzynarodowego ruchu robotniczego, który pilnie potrzebuje zbudować międzynarodową solidarność od dołu jako alternatywę dla hipokryzji zachodniego imperializmu i jego liberalnego feminizmu. Ostatnie akcje strajkowe w wielu miastach i regionach Iranu pokazały potencjał silnego, demokratycznie zorganizowanego i skoordynowanego wieloetnicznego i wielopłciowego ruchu klasy robotniczej, który ma siłę, by zakończyć rządy mułłów, obalić Raisi Chamenei i cały reżim, wziąć cały system i gospodarkę w swoje ręce i walczyć o demokratyczny, socjalistyczny system gwarantujący wolność, równość i autonomię cielesną.
Tłumaczenie P. N.
