Dawid Kański: Sprawa planowanych powołań na ćwiczenia wojskowe – komentarz

Informacja z początku grudnia br., dotycząca planowanych na przyszły rok masowych powołań na ćwiczenia wojskowe, wywołała wśród głównie młodych ludzi ogromne emocje. Pomimo tego, że pewne informacje zostały dosyć szybko sprecyzowane (liczba powołań osób dotychczas nieprzeszkolonych nie będzie wysoka), to jednak reakcje młodych osób były jak najbardziej autentyczne, dlatego też sprawa powołań na ćwiczenia wojskowe wymaga komentarza, tym bardziej że niektóre środowiska uważające się za lewicowe, a w szczególności te lubujące się w ludomaństwie, wykpiły w stylu charakterystycznym dla środowisk prawicowych i militarystycznych słuszne naszym zdaniem obawy młodzieży.

Czego obawia się młodzież?

1. Przemocy – w czasach istnienia zasadniczej służby wojskowej sadyzm i poniżające praktykibyły powszechnym zjawiskiem w wojsku, a samobójstwa wśród młodych poborowych nie należały do rzadkości. Wśród młodych osób istnieje bardzo poważna obawa, że praktyki te powrócą.

2. Dyskryminacji – ze względu na konserwatywny charakter kadr Wojska Polskiego oraz ciche przyzwolenie władz na dyskryminacje osób LGBT+, istnieje bardzo wysokie prawdopodobieństwo występowania w stosunku do tych osób zachowań dyskryminacyjnych i przemocowych.

3. Utraty pracy – wśród młodych osób powszechne jest zatrudnienie na umowach śmieciowych lub umowach o pracę na czas określony, a zatem skutkiem powołania na ćwiczenia, a w szczególności na te trwające dłużej niż kilka dni, może być utrata pracy i źródła dochodów. Obawy te są słuszne, gdyż w Polsce prawa pracowników są przez kapitalistów nagminnie łamane.

4. Upokarzającego uposażenia – za dzień szkolenia szeregowy rezerwista otrzyma uposażenie o wysokości 129,96 zł brutto. Zważywszy na to, iż osoba biorąca udział w szkoleniu będzie musiała spędzić w jednostce 24 godziny, stawka za jedną godzinę szkolenia wyniesie 5,41 zł brutto.

5. Bezsensownej śmierci i wojny – większość społeczeństwa nie chce być mięsem armatnim, pomimo powszechnej megalomańsko-patriotycznej propagandy tylko kilkanaście procent społeczeństwa deklaruje chęć walki na froncie w przypadku wybuchu wojny.

Ustawa o obronie Ojczyzny i rola lewicy parlamentarnej

Ustawa o Obronie Ojczyzny wprowadza szereg zmian, nie tylko w kwestii zwiększenia wydatków na zbrojenia czy sposobu finansowania tych zbrojeń, ale także odnośnie do kwalifikacji wojskowej. Według przepisów poprzedniej ustawy obowiązek stawienia się do kwalifikacji wojskowej mijał wraz z ukończeniem 24 roku życia, obecnie obowiązek ten został wydłużony do ukończenia 55 roku życia. Planowane są również zmiany dotyczące złagodzenia listy schorzeń i chorób branych pod uwagą podczas kwalifikacji wojskowej. Celem tych zmian jest zwiększenie liczby osób potencjalnie zdolnych do służby w wojsku podczas wojny. Należy przypomnieć, że lewica parlamentarna poparła tę ustawę, a więc przyłożyła rękę nie tylko do kosztownych zbrojeń, które właściwe odbędą się kosztem obniżenia jakości i poziomu życia klasy pracującej, ale także do tych zmian, które ułatwiają pobór do wojska. Znamiennie również jest to, że ani Lewica, ani partia i posłowie partii Razem, nie zajęły żadnego stanowiska w sprawie obaw dotyczących powołań na ćwiczenia wojskowe. Stosunek lewicy parlamentarnej do tej sprawy można skwitować słowami posłanki Lewicy Anny Marii Żukowskiej „Ktoś musi służyć w armii (…). Sorry”.

Stanowisko „lewicowych” konserwatystów

„Lewicowi” konserwatyści lub inaczej mówiąc, prorządowa koncesjonowana „lewica” wysuwa w kierunku młodych osób oskarżenia – rozkapryszona i beztrosko żyjąca młodzież widzi tylko czubek własnego nosa i nie chce iść na ćwiczenia wojskowe, a więc rozbija społeczeństwo i wspólnotę. Przyczyną takiego stanu rzeczy ma być rozpowszechniony wśród młodych ludzi liberalizm i związany z nim indywidualizm. Mechanistyczne i uproszczone pojmowanie relacji społecznych jest bardzo wygodnym wyjaśnieniem zjawisk społecznych, pozwala pisać stanowiska pod tezę i nie zmusza do głębszej refleksji. Charakter klasowy państwa lub pewne elementy składające się na charakter klasowy państwa są przez klasę robotniczą odczuwane, nawet jeśli świadomość klasowa jest na bardzo niskim poziomie. Ćwiczenie wojskowe służą głównie utrzymaniu na jak najwyższym poziomie gotowości do obrony państwa. W tym momencie wśród ludzi pracy mogą pojawi się wątpliwości co do sensu uczestnictwa w ćwiczeniach wojskowych, bo dlaczego mam być gotowy/a do obrony państwa, które nie dba o moje interesy, nie buduje mieszkań, eksmituje na bruk, pozwala na łamanie praw pracowniczych, prowadzi politykę sprzyjającą niskim płacom, tnie wydatki na podstawowe usługi dla ludności, oferuje głodowe stawki (za ćwiczenia wojskowe), naraża na utratę pracy i dochodów, ale jednocześnie faworyzuje przedsiębiorców, banki, deweloperów, kamieniczników oraz klasę polityczną reprezentującą interesy ekonomiczne tych podmiotów i związanych z nimi grup społecznych. To jest podstawowy kierunek, od którego należałoby rozpocząć rozważania dotyczące niechęci młodych osób do wzięcia udziału w planowanych ćwiczeniach wojskowych, dlatego też „lewicowi” konserwatyści po raz kolejny odgrywają rolę podnóżka rządu.

Stanowisko Alternatywy Socjalistycznej

Niewykluczone jest to, że w przyszłości odbędą się masowe ćwiczenia wojskowe lub częściowo zostanie przywrócony pobór do wojska, albo siły zbrojne kraju zostaną wykorzystane w wojnie międzyimperialistycznej, dlatego też w pełni podzielamy obawy młodych osób i stoimy po ich stronie. Nikt nie powinien uczestniczyć w ćwiczeniach wojskowych wbrew własnej woli, tym bardziej, jeśli uczestnictwo te negatywnie wpłynie na położenie ekonomiczne, zdrowie fizycznie lub psychiczne powołanego oraz będzie groziło prześladowaniem ze względu np. na orientację seksualną. Alternatywa Socjalistyczna jako organizacja polityczna ludzi pracy uznaje prawo klasy robotniczej do obrony swoich interesów również przy pomocy środków o charakterze militarnym. Jednak stanowczo sprzeciwiamy się wyzyskiwania ludzi pracy w wojnach o charakterze napastniczym i międzyimperialistycznym. Pracownicy nie mogą być mięsem armatnim i ginąć w bratobójczych walkach toczonych w interesie burżuazji i imperialistów.