Home / świat / Ameryka Południowa / Andrew Tate i niebezpieczeństwo viralowej mizoginii
Andrew Tate i niebezpieczeństwo viralowej mizoginii

Andrew Tate i niebezpieczeństwo viralowej mizoginii

Wielu ucieszyła wiadomość, że Andrew Tate został aresztowany w Rumunii pod koniec grudnia. On i jego brat są oskarżeni o gwałt i handel ludźmi. Ten artykuł z października pokazuje, że sprawa jest głębsza niż tylko dwóch strasznych mizoginów.

Greyson Van Arsdale – Socialist Alternative (ISA w USA)

Jeśli w ciągu ostatnich dwóch miesięcy byliście na TikToku lub Twitterze, albo jeśli znacie jakąkolwiek osobę poniżej piętnastego roku życia, to doskonale wiecie, kim jest Andrew Tate.

Tate zasłynął tym, że został wyrzucony z reality show Big Brother UK po tym, jak pojawiło się nagranie, na którym brutalnie znęca się nad kobietą, wraz z kilkoma zjadliwie rasistowskimi i mizoginistycznymi tweetami. Od tego czasu Tate mocno trzyma się viralności w taki sposób, w jaki robią to tego typu oszuści – karmiąc fandom i oburzonych antyfanów w równej mierze, kultywując bazę głównie młodych mężczyzn, którzy czują się zdradzeni przez współczesną scenę randkową i chcą usprawiedliwić swoje pragnienie podporządkowania sobie kobiet.

Zasięg Tate’a wzrósł dramatycznie w ciągu ostatnich kilku miesięcy, z milionami wyświetleń na TikToku i dużą liczbą obserwujących na Twitterze. Jego fani wściekle bronią go przed wszelką krytyką, ponieważ zapewnia, że kobiety zasługują na przemoc i potajemnie pragną męskiej dominacji. Podobnie jak inni przedstawiciele medialnej prawicy – od Fox News po InfoWars – Tate wykorzystuje kontrowersje jako maszynkę do zarabiania pieniędzy, przekuwając wyświetlenia w rozmach swojego internetowego kursu o tym, jak kontrolować kobiety.

Chociaż Tate nie jest postacią powszechnie lubianą w społeczeństwie, wywarł wpływ na wielu chłopców i młodych mężczyzn w wieku szkolnym. Nauczyciele informowali, między innymi na Reddicie, że gdy niektórzy z ich uczniów wrócili do szkoły po wakacjach, odmawiali przyjęcia jakichkolwiek zadań od kobiet. To słusznie zszokowało i przeraziło część młodzieży, zwłaszcza młode kobiety i osoby queer, które wracają do klas w nowym roku szkolnym.

Ostatecznie jednak Andrew Tate jest owadem. To karaluch, zasługujący na superlatywy jedynie w kategoriach „instynktownie odrażający” i „trudny do pozbycia się”. Jest właściwie odpowiednikiem pękniętej linii kanalizacyjnej – eksplozją gorących śmieci wylewających się na ulicę, wypływających z dużo większej, odrażającej fali gnoju pod powierzchnią.

Andrew Tate, złośliwy i niegodny potępienia karaluch, nie jest wyłącznym winowajcą tej normalizacji otwartej mizoginii. Choć z pewnością chciałby przypisać sobie zasługę za namacalną zmianę polityki w szkolnych klasach, salach uniwersyteckich i miejscach pracy, ten szczególny niesmaczny gulasz gotował się już na długo przed czasami świetności Tate’a.

Masowe ruchy społeczne ostatnich pięciu lat – zarówno #MeToo, jak i Black Lives Matter – niestety nie przyniosły konkretnych zwycięstw. Naturalnym skutkiem tych niepowodzeń oraz zdrady Demokratów, którzy posługiwali się pustymi sloganami o „przebudzeniu”, a jednocześnie nie byli w stanie wprowadzić żadnych istotnych zmian, jest wzmocnienie prawicowej reakcji. Propagowanie przez liberałów cancel culture i toksycznej polityki tożsamości pomogło stworzyć przestrzeń dla reakcjonistów, by ci mogli rozpowszechniać narrację, że biali, cis mężczyźni są atakowani – jest to założenie leżące u podstaw nowej fali seksizmu, kiedyś głoszonego „metodą psiego gwizdka”, obecnie osiągającego megafonowe natężenie.

Prawica wykorzystała ogólne i prawidłowe poczucie klasy robotniczej, że jej prawa są atakowane, aby zbudować poparcie dla swojej reakcyjnej strategii „dziel i rządź”. Prawica wykorzystała strach ludzi przed tym, że świat „chyli się ku upadkowi” jako środek do budowania własnej władzy.

Popularność Tate jest pośrednim efektem tego szerokiego prawicowego parcia – tego samego parcia, które obaliło Roe v. Wade, które uchwala zakazy sportowe dla osób transpłciowych i likwiduje opiekę zdrowotną dla transpłciowej młodzieży, które zakazuje „krytycznej teorii rasy” w szkołach.

Zatrzymanie pociągu Tate

Lewica i ruch pracowniczy muszą stanowić prawdziwą przeciwwagę dla prawicy. Muszą powiedzieć prawdę o tym, dlaczego sprawy tak bardzo pogorszyły się dla ludzi pracy. Że dekady neoliberalizmu pozostawiły nas z koszmarnie niskimi płacami, zagłodzonymi usługami publicznymi i walką o ochłapy.

Środowisko pracownicze musi zająć stanowisko w budowaniu jedności ludzi pracy. Będzie to wymagało od związków przyjęcia zdecydowanego stanowiska w walce przeciw płynącym z prawicy atakom na kobiety, osoby queer i imigrantów. Związki nauczycielskie muszą odrzucić i zmobilizować się przeciwko atakom na nauczycieli i uczniów queer, związki pielęgniarek powinny organizować masowe nieprzestrzeganie zakazów aborcji, a działania te powinny opierać się na budowaniu masowych ruchów zdecydowanej większości ludzi, którzy chcą walczyć z uciskiem. W rzeczywistości polityka oferowana przez Partię Republikańską jest głęboko niepopularna, choć postaci takie jak Tate sprawiają, że zjadliwa mniejszość wydaje się większa.

Fakt, że ideologia Tate’a i ludzi jemu podobnych jest związana z prawicą oznacza, że ruchy broniące praw do aborcji, transpłciowych studentów i opieki zdrowotnej respektującej płeć przeciwstawiają się popularności jego i prawicy. Studenci, młodzi ludzie i pracownicy powinni zmobilizować się do walki w tych kwestiach, a zwycięstwa w tych sprawach – jak zwycięstwa w sprawie aborcyjnych sanktuariów w Seattle i Madison – zrobią wiele, by ograniczyć rozprzestrzenianie się bigoterii.

Jak wyraźnie pokazał ten rok, walka z bigoterią i uprzedzeniami nie jest wyraźną linią historycznego postępu od punktu A do punktu B: mogą wystąpić ogromne komplikacje w postawach, które skutkują realnym zagrożeniem bezpieczeństwa osób marginalizowanych. Pokonanie światowych Andrew Tate’ów i podtrzymującej ich ideologii to aktywna walka, którą muszą prowadzić masy ludzi pracy, budując wielorasowe i wielopłciowe ruchy oparte na jedności klasowej.

Tłumaczył: Aleksander Marchlewski

Tekst oryginalny: https://internationalsocialist.net/en/2023/01/socialist-feminism?fbclid=IwAR0o0ryY4O0WdM18fHSEPWoSpYewD6cHB78lHy_ciLzaPrOdBxL7cSgrJjU

About Alternatywa Socjalistyczna

Alternatywa Socjalistyczna jest polską sekcją International Socialist Alternative
Scroll To Top